Zastosowanie spawania TIG i MAG w precyzyjnych konstrukcjach ze stali nierdzewnej dla przemysłu spożywczego
Precyzyjne komponenty ze stali nierdzewnej mają ogromne znaczenie w przemyśle spożywczym, gdzie każdy detal musi spełniać rygorystyczne normy higieniczne i technologiczne. Jednym z najważniejszych etapów wytwarzania tego typu elementów jest spawanie. W przypadku konstrukcji wymagających najwyższej czystości i trwałości, dominują dwie metody: TIG (141) i MAG (135). Poznaj ich znaczenie, zastosowania i praktyczne aspekty techniczne, które czynia je nieodzownymi w nowoczesnych instalacjach przemysłowych.
Spawanie TIG w instalacjach higienicznych
Metoda TIG (Tungsten Inert Gas) wyróżnia się bardzo wysoką precyzją łączenia metali i minimalną ilością odprysków, co czyni ją optymalną do zastosowań, w których istotna jest absolutna czystość powierzchni. W branży spożywczej, gdzie nawet mikroskopijne nierówności mogą sprzyjać rozwojowi bakterii, TIG znajduje zastosowanie m.in. przy spawaniu rurociągów procesowych, zbiorników fermentacyjnych czy ram konstrukcyjnych maszyn produkcyjnych. Wymaga on doświadczenia spawacza i precyzyjnej kontroli parametrów: prądu spawania, rodzaju elektrody wolframowej oraz składu i przepływu gazu osłonowego (najczęściej argon). TIG pozwala na uzyskanie estetycznych, szczelnych i odpornych na korozję spoin, co jest niezbędne w środowisku narażonym na agresywne środki czyszczące i cykliczne sterylizacje CIP/SIP.
Zalety spawania MAG przy produkcji osłon i konstrukcji wsporczych
Technologia MAG (Metal Active Gas) jest częściej wykorzystywana przy spawaniu grubszego materiału oraz tam, gdzie wymagana jest wysoka wydajność produkcyjna, np. przy wytwarzaniu ram wsporczych, wsporników instalacyjnych czy obudów maszyn. Choć MAG nie oferuje tak wysokiej czystości powierzchni jak TIG, to przy zastosowaniu odpowiednich drutów proszkowych i gazów aktywnych możliwe jest uzyskanie solidnych, odpornych na uszkodzenia spoin nawet na stali nierdzewnej typu 1.4301. Najważniejszymi parametrami technologicznymi są: napięcie łuku, szybkość podawania drutu, rodzaj gazu (np. mieszanka argon/CO2) oraz typ łuku (impulsowy dla cieńszych elementów). MAG jest też łatwiejszy do zautomatyzowania, co pozwala na jego integrację z robotami przemysłowymi na liniach produkcyjnych.
Kontrola jakości i testowanie spoin w przemyśle spożywczym
Wysokie wymagania higieniczne w przemyśle spożywczym wymagają rygorystycznej kontroli jakości połączeń spawanych. Niezależnie od zastosowanej metody (TIG czy MAG), spoina musi być wolna od porów, pęknięć i niezgodności geometrycznych. W praktyce stosuje się badania VT (wizualne), PT (penetracyjne), a w bardziej krytycznych miejscach również RT (radiograficzne). W wielu przypadkach niezbędne jest także wykonanie pasywacji chemicznej strefy spoiny w celu przywrócenia warstwy ochronnej na powierzchni stali nierdzewnej. Jest to szczególnie istotne po spawaniu MAG, które ze względu na wyższą temperaturę łuku bardziej uszkadza strukturę powierzchni.
Dobór metody spawania do rodzaju aplikacji przemysłowej
Wybór pomiędzy TIG a MAG powinien wynikać z analizy podstawowych czynników: wymagań sanitarnych, grubości materiału, rodzaju obciążeń mechanicznych oraz oczekiwanej estetyki połączeń. TIG jest niezastąpiony tam, gdzie liczy się jakość i precyzja (np. instalacje procesowe), natomiast MAG znajduje uzasadnienie przy większych komponentach konstrukcyjnych, gdzie kluczowa jest szybkość i wydajność. W praktyce oba procesy często występują komplementarnie w ramach kompleksowych usług spawalniczych — TIG do elementów wewnętrznych, MAG do struktur nośnych.
Precyzyjne spawanie stali nierdzewnej metodami TIG i MAG to filar bezpiecznych i trwałych instalacji w przemyśle spożywczym. Odpowiedni dobór technologii i kontrola jakości pozwalają na spełnienie najwyższych norm branżowych.
